ισχυριστικός

ἰσχυριστικός, -ή, -όν (Α) [ισχυρίζομαι]

ο ισχυρογνώμονας*.

επίρρ...

ἰσχυριστικῶς (Α)

φρ. «ἰσχυριστικῶς ἔχω» — ισχυρογνωμονώ*.